مخصوص وحید

ما  ز  یاران   چشم    یاری    داشتیم                   خود  غلط بود آن چه می پنداشتیم

تا   درخت   دوستی   بر  کی   دهد                    حالیا   رفتیم   و   تخمی   کاشتیم

گفت  و  گو  ،   آیین   درویشی  نبود                     ور  نه  با   تو    ماجراها   داشتیم
        شیوه ی چشمت ، فریب جنگ داشت     ما  ندانستیم   و   صلح  انگاشتیم
گلبن  حسنت  ، نه  خود  شد دلفروز                     ما  دم  همت   بر   او   بگماشتیم

 نکته ها  رفت  و  شکایت  کس نکرد                     جانب   حرمت      فرو   نگذاشتیم
گفت خود دادی  به  ما  دل  حافظا                      ما  محصل بر کسی نگماشتیم

دانلود